Κύριο Μενού:
.
.
ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΥΡΩ
ΟΝΟΜΑΣΙΑ - ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΥΜΒΟΛΟΥ - ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ
Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ €
Κατά τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στη Μαδρίτη το Δεκέμβριο του 1995, οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν το όνομα του νέου νομίσματος: ευρώ. Άλλες προτάσεις απορρίφθηκαν λόγω των συσχετισμών τους με συγκεκριμένα κράτη. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονταν τα εξής: «δουκάτο», «ecu», «φιορίνι», «φράγκο» ή η χρήση του προθέματος ευρώ - στα υπάρχοντα ονόματα νομισμάτων – «ευρωμάρκο», για παράδειγμα. Συμφωνήθηκε ότι το όνομα θα έπρεπε να είναι όμοιο σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), λαμβανομένων υπόψη των διαφορετικών αλφαβήτων, και να προφέρεται εύκολα. Θα έπρεπε, πρωτίστως, να είναι απλό και αντιπροσωπευτικό της Ευρώπης.
Επίσης, το νόμισμα έπρεπε να συνοδεύεται από ένα σύμβολο. Όπως και το όνομα, το σύμβολο έπρεπε να συνδέεται σαφώς με την Ευρώπη, να είναι εύκολο στη γραφή και ελκυστικό. Οι αρμόδιοι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατάρτισαν έναν κατάλογο με τριάντα επιλογές, οι οποίες στη συνέχεια μειώθηκαν σε δέκα και αποτέλεσαν αντικείμενο δημοσκόπησης. Από τον κατάλογο αυτόν προέκυψαν δύο πιθανά σύμβολα και η τελική επιλογή έγινε από τον τότε Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jacques Santer, και τον Yves-Thibault de Silguy, τον Επίτροπο που ήταν αρμόδιος για τα οικονομικά και νομισματικά θέματα την εποχή εκείνη.
Έμπνευση για το σύμβολο του ευρώ ήταν το ελληνικό γράμμα έψιλον, που συμβολίζει την κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το E είναι φυσικά και το πρώτο γράμμα της λέξης Ευρώπη. Οι δύο έντονες παράλληλες οριζόντιες γραμμές συμβολίζουν τη σταθερότητα του νομίσματος. Η επίσημη συντομογραφία του ευρώ, EUR, καταχωρήθηκε στο Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης (ISO).
.
Ο ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ
Το Νοέμβριο του 1994, το Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (ΕΝΙ), προδρόμου της ΕΚΤ, αποφάσισε μια σειρά 1:2:5 για τις επτά ονομαστικές αξίες των τραπεζογραμματίων ευρώ: €10 και €100, €20 και €200, €5, €50 και €500. Αυτή η σειρά είναι σύμφωνη με την κοινή διάκριση των ονομαστικών αξιών των περισσότερων νομισμάτων παγκοσμίως και αντιστοιχεί επίσης στη σειρά των κερμάτων ευρώ: 1 λεπτό/σεντ, 10 λεπτά/σεντ και 1 ευρώ• 2 λεπτά/σεντ, 20 λεπτά/σεντ και 2 ευρώ• 5 λεπτά/σεντ και 50 λεπτά/σεντ, όπως συμφωνήθηκε από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών της ΕΕ (Ecofin).
Η απόφαση να εκδοθεί τραπεζογραμμάτιο πολύ υψηλής αξίας – 500 ευρώ – ελήφθη έπειτα από προσεκτική αξιολόγηση. Πριν από τη μετάβαση στο ευρώ σε φυσική μορφή, έξι από τις χώρες της ζώνης του ευρώ – η Αυστρία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο και οι Κάτω
Χώρες – είχαν εθνικά τραπεζογραμμάτια αξίας μεταξύ 200 και 500 ευρώ, των οποίων η χρήση παρουσίαζε αύξηση. Το 2000, για παράδειγμα, η ζήτηση για τραπεζογραμμάτια των 1.000 γερμανικών μάρκων (που αντιστοιχούσαν σε 511 ευρώ) ήταν 15 φορές μεγαλύτερη από ό,τι το 1975 και αντιστοιχούσε στο 34% της συνολικής αξίας των τραπεζογραμματίων του γερμανικού μάρκου σε κυκλοφορία. Επιπλέον, σε χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σχετικά ασταθή νομισματικά καθεστώτα, όπου ο πληθωρισμός είναι υψηλός ή/και δεν υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα, οι άνθρωποι συχνά έχουν στην κατοχή τους μετρητά σε νομίσματα χωρών με χαμηλό πληθωρισμό ως μέσο αποθήκευσης αξίας. Πριν από την εισαγωγή των τραπεζογραμματίων ευρώ, αυτό γινόταν με τραπεζογραμμάτια υψηλής αξίας, όπως το τραπεζογραμμάτιο των 1.000 γερμανικών μάρκων. Τρεις χώρες της ΕΕ – η Ελλάδα, η Ιταλία και η Αυστρία – χρησιμοποιούσαν τραπεζογραμμάτια πολύ χαμηλής αξίας (κάτω των 2 ευρώ) πριν από τη μετάβαση στο ευρώ σε φυσική μορφή. Ωστόσο, η έκδοση τραπεζογραμματίων πολύ υψηλής αλλά και πολύ χαμηλής αξίας θα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας σειράς τραπεζογραμματίων με υπερβολικά πολλές ονομαστικές αξίες. Επίσης, θα σήμαινε ότι τα τραπεζογραμμάτια θα ήταν λιγότερο εύχρηστα και η διαχείριση και αποθήκευση τους πιο περίπλοκη. Συνεπώς, τα 2 ευρώ επιλέχθηκαν ως υψηλότερη ονομαστική αξία για τα κέρματα και τα 5 ευρώ ως χαμηλότερη ονομαστική αξία για τα τραπεζογραμμάτια.
ΠΗΓΉ : www.ecb.europa.eu
